- Κύριε Τσίκα, πώς κρίνετε την πορεία της κυβέρνησης;
Μετά τις εκλογές του 2000, αφού δηλαδή εκπληρώθηκε ο στόχος της ΟΝΕ, βλέπουμε να απουσιάζει ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων που είναι αναγκαίο για τη χώρα. Τώρα φαίνονται οι συνέπειες της απουσίας ενός πολιτικού υποκειμένου ή φορέα του προοδευτικού εκσυγχρονισμού και μιας εκσυγχρονιστικής ηγετικής ομάδας αλληλέγγυας στο εσωτερικό της. Το δεύτερο κύμα του εκσυγχρονισμού δεν έφτασε ποτέ, κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ δείχνουν να βαλτώνουν. Δεν υπάρχει διάθεση σύγκρουσης με μεγάλους και μικρούς μηχανισμούς συμφερόντων που κυριαρχούν στον κρατικό μηχανισμό. Δυστυχώς, χάθηκε πολύτιμος χρόνος με εσωστρεφείς διαδικασίες για να βρεθεί ο Κ. Σημίτης και πάλι εγκλωβισμένος στη διαχείριση των κομματικών και κυβερνητικών ισορροπιών.
- Δηλαδή βλέπετε εκλογική ήττα του Κ. Σημίτη;
Τα πράγματα είναι δύσκολα. Το ευρωπαϊκό τοπίο χρωματίζεται έντονα από τις εκλογικές επιτυχίες της Δεξιάς και της Κεντροδεξιάς. Ταυτόχρονα όμως είχαμε την αφύπνιση της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς στην Ιταλία και στην Γαλλία με τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις. Τίποτα δεν έχει κριθεί και στη χώρα μας υπάρχει χρόνος, έστω και οριακά, για μια αντεπίθεση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και του προοδευτικού εκσυγχρονισμού. Πρέπει όμως να γίνουν αντιληπτά δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι μόνη νικηφόρα στρατηγική είναι αυτή των συνεχών και συνεπών μεταρρυθμίσεων και όχι των αναδιπλώσεων. Και δεύτερον, ότι ο προοδευτικός εκσυγχρονισμός έχει ανάγκη από ένα πολιτικό υποκείμενο ή φορέα, την παράταξη της Κεντροαριστεράς που θα ανασυνθέσει τον προοδευτικό χώρο. Μέσα σ’ αυτή την παράταξη θα συμμετέχουν κόμματα, κινήσεις και πρόσωπα που θα διατηρούν την αυτονομία τους και θα έχουν συμφωνήσει προγραμματικά.
- Ναι, αλλά η συγκρότηση της Κεντροαριστεράς συναντά δυσκολίες…
Πριν ένα χρόνο η μόνη οργανωμένη δύναμη που επέμενε στην ανάγκη συγκρότησης της Κεντροαριστεράς ήμασταν εμείς , η Α.Ε.Κ.Α. Σήμερα το θέμα της Κεντροαριστεράς βρίσκεται στο κέντρο της πολιτικής συζήτησης. Η πρωτοβουλία του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ συνέβαλε σημαντικά στην πρόοδο της συζήτησης.
Χρειαζόμαστε την Κεντροαριστερά ως εργαλείο για περισσότερο εκσυγχρονισμό, για περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Η συγκρότηση της Κεντροαριστεράς δεν πρέπει να πάρει τα χαρακτηριστικά μιας ευκαιριακής αθροιστικής συμπαράταξης ή μιας άμυνας απέναντι στη συντηρητική παράταξη. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναλάβει σύντομα μια πρωτοβουλία για τη συγκρότηση ενός «Φόρουμ πολιτικού διαλόγου για τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς» και να καλέσει όλες τις δυνάμεις, κόμματα, κινήσεις, ομάδες πολιτών και διανοούμενους που ενδιαφέρονται γι’ αυτή την υπόθεση να συμμετάσχουν με συγκεκριμένη θεματολογία, με άνεση χρόνου αλλά και ημερομηνία λήξης, να γίνει ένας δημόσιος διάλογος που θα καταλήξει σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα και στη δέσμευση όσων συμμετέχουν.
- Η στάση όμως του ΚΚΕ και του ΣΥΝ είναι αρνητική…
Η δυστοκία που παρουσιάζεται οφείλεται και στο γεγονός ότι σε μια πρώτη φάση υπήρξε εμμονή σε συνεννόηση κορυφής με ΚΚΕ και ΣΥΝ. Καλλιεργήθηκαν φρούδες ελπίδες για μια κάποια συνεννόηση με το ΚΚΕ και για μια ευρεία συνεργασία με τον ΣΥΝ στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.
Όμως, το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ ευθαρσώς δηλώνουν ότι είναι αντίπαλοι της στρατηγικής του εκσυγχρονισμού και του ευρωπαϊσμού. Συνεπώς, αυτοαποκλείονται από μια τέτοια προσπάθεια. Ήδη στις αγροτικές κινητοποιήσεις και σε αρκετές περιπτώσεις δήμων και νομαρχιών υπάρχει συνεννόηση του ΚΚΕ με τη ΝΔ. Ο ΣΥΝ έχει θέση στην προοπτική της Κεντροαριστεράς, πρέπει όμως να αναπροσανατολιστεί προγραμματικά και να αλλάξει η γραμμή της ηγεσίας του. Και πρόσφατα δια του προέδρου του ο ΣΥΝ μίλησε για την ανάγκη ήττας της κυβέρνησης. Όταν όμως «μιζάρεις» στην ήττα του Κ. Σημίτη, υπονομεύεις την Κεντροαριστερά της οποίας ο επικεφαλής θα είναι ο Κ. Σημίτης, ο οποίος έχει αποδοχή ευρύτερη από αυτή του ΠΑΣΟΚ.
Δεν έχουν αντιληφθεί τα κόμματα της κομμουνιστογενούς Αριστεράς ότι όταν παίρνει την πλειοψηφία η συντηρητική παράταξη, χάνει ολόκληρος ο προοδευτικός χώρος και όχι μόνο η σοσιαλιστική Αριστερά, στην Ελλάδα δηλαδή το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η εμπειρία από τις εκλογικές αναμετρήσεις στις ευρωπαϊκές χώρες.