Του Νίκου Μπίστη
Μετά τις δημοτικές εκλογές ξεκίνησε και πάλι η συζήτηση για τον προοδευτικό πόλο της Κεντροαριστεράς. Η ΑΕΚΑ επίμονα από την ίδρυσή της αγωνίζεται για τη συγκρότηση αυτού του πόλου. Όταν πολλοί στον ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ κάτω από το βάρος της εκλογικής ήττας σε Ιταλία και Γαλλία θεωρούσαν το κεφάλαιο αυτό κλειστό επισημαίναμε ότι η διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας αποτελεί τον μόνο βατό δρόμο. Χαιρετίσαμε λοιπόν την κινητικότητα που παρατηρήθηκε γύρω από το θέμα της Κεντροαριστεράς. Επειδή όμως κατ’ επανάληψη αυτή η συζήτηση εξαντλείται στις σελίδες των εφημερίδων και εκφυλίζεται σε επικοινωνιακές πιέσεις, καχυποψίες και μικρομεγαλισμούς από την πρώτη στιγμή που άνοιξε και πάλι το θέμα να επισημάνουμε ότι απαιτείται σοβαρότητα, σχέδιο, λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά.
Βάση οποιασδήποτε συνεννόησης είναι η προγραμματική σύμπτωση. Αυτό είναι το κορυφαίο ζητούμενο. Ένα κοινό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό της χώρας με βάρος στην κοινωνική δικαιοσύνη, στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, με επιμονή στην εξωτερική πολιτική που ακολουθεί σήμερα η χώρα. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι μια παράλληλη συζήτηση όχι όμως προαπαιτούμενο. Εμείς για παράδειγμα προτείνουμε την υιοθέτηση του γερμανικού συστήματος ή κάποιας παραλλαγής του όπου 100 έδρες θα κατανέμονται με αναλογική και 200 σε μονοεδρικές ή ολιγοεδρικές περιφέρειες.
Η δική μας πρόταση είναι: η συγκρότηση μιας Επιτροπής Επαφής από δυνάμεις (κόμματα, κινήσεις, πρόσωπα) που επιθυμούν να διερευνήσουν τις δυνατότητες διαμόρφωσης ενός πολύχρωμου πόλου των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Αυτή η επιτροπή να έχει χρονική άνεση αλλά και ημερομηνία λήξης, σ’ αυτήν να συζητηθούν όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα που άπτονται κοινού προγράμματος, εκλογικού συστήματος, κοινής δράσης κ.λ.π. Οι δυνάμεις που τελικά θα συμφωνήσουν θα προχωρήσουν μαζί.
Η συγκρότηση και η λειτουργία αυτής της επιτροπής αποτρέπει επικοινωνιακά παιχνίδια και σκιαμαχίες που έχουν ήδη βλάψει την προοπτική μιας σοβαρής αναζήτησης για την Κεντροαριστερά. Μόνο έτσι θα αποσαφηνιστεί το τοπίο, θα φανεί ποιοι θέλουν και μπορούν να συνεννοηθούν.
Ο Κ. Σημίτης στην πρόσφατη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ εντόπισε ορθά κατά τη γνώμη μου και την προτεραιότητα του προγραμματικού σκέλους και το εύρος της Κεντροαριστεράς. Κρατάμε την διατύπωσή του ότι πρόκειται περί επιλογής στρατιωτικού χαρακτήρα και περιμένουμε από το ΠΑΣΟΚ –ως κόμμα και όχι ως άθροισμα στελεχών- συγκεκριμένη και συλλογική πρόταση που θα οδηγήσει σε μια συντεταγμένη και σοβαρή διαδικασία.
Ο ΣΥΝ είχε μετά τις δημοτικές εκλογές μια τελευταία ευκαιρία να ξεπεράσει την κρίση στρατηγικής και φυσιογνωμίας που τον διαπερνά να επανασυνδεθεί με την στρατηγική της Κεντροαριστεράς. Με την απόφαση της Κεντρικής του Επιτροπής και με τον κατηγορηματικό τρόπο με τον οποίο απέκλεισε η ηγεσία του οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ απεδείχθη ότι ο αναπροσανατολισμός του ΣΥΝ είναι εξαιρετικά δυσχερής αν όχι αδύνατος. Επιπλέον αποπνέει ένα αίσθημα αδικαιολόγητης –επιεικώς- αλαζονείας και μικρομεγαλισμού. Νέες περιπέτειες περιμένουν το κόμμα αυτό, που αναζητά συμμαχίες πέραν της ΚΕΔΑ και της ΑΚΟΑ στον χώρο του ΔΗΚΚΙ και του ΚΚΕ με αναπόφευκτη συνέπεια την περαιτέρω αλλοίωση της φυσιογνωμίας του. Παρά την αρνητική αυτή εξέλιξη το ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς πρέπει να απευθυνθούν στον Συνασπισμό όταν ανοίξουν συντεταγμένα οι διαδικασίες. Όποιος αρνηθεί να συμμετάσχει και να συνδιαμορφώσει τον πολυφωνικό και πολύχρωμο πόλο της Κεντροαριστεράς θα αναλάβει τις ευθύνες του και θα κριθεί από τον κόσμο της Αριστεράς. Οι υπόλοιποι θα προχωρήσουν.