Ο δημοσιογράφος Θανάσης Γεωργακόπουλος, σε συνέντευξή του στον ΦΛΑΣ 960 και την Μαριάννα Πυργιώτη σχετικά με την υφυπουργοποίηση του Νίκου Μπίστη, μεταξύ άλλων, δήλωσε:
« Ο ανασχηματισμός στον οποίο προχώρησε ο πρωθυπουργός, προφανώς, δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες που και ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Κάθε άλλο παρά υποδηλώνει μια κατεύθυνση ριζικής μεταρρυθμιστικής αλλαγής στην πορεία του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος, η οποία ήταν δραματικά αναγκαία.
Βέβαια, για να έχουμε συνολική κρίση και άποψη πρέπει να υπάρξει ολοκλήρωση του «πακέτου» των πρωθυπουργικών πρωτοβουλιών, με το τμήμα του που αφορά τις εξαγγελίες για το πολιτικό σύστημα και εκείνο για το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ως το 2010.
Στο φόντο της άποψης που διατυπώσαμε για τον ανασχηματισμό αλλά και στο γενικότερο πλαίσιο, ένα ορισμένο άνοιγμα του Κ. Σημίτη σε επίπεδο προσώπων πρέπει να κριθεί θετικά. Ειδικά ο Ν. Μπίστης είναι ένα πρόσωπο το οποίο -τα τελευταία χρόνια- σηματοδοτεί μεταρρυθμιστικές αριστερές απόψεις.
Ομως, η ευρύτερη υπόθεση της Κεντροαριστεράς δε συρρικνώνεται σε επίπεδο προσώπων, άλλωστε ανοίγματα τέτοιου τύπου έχουν γίνει και στο παρελθόν π.χ. Ευθυμιόπουλος, Βούγιας κ.ά. Η υπόθεση της Κεντροαριστεράς είναι πολύ γενικότερη αφορά τη ευρύτερη ανασύνθεση πολιτικών και ιδεολογικών ρευμάτων, καθώς και τη μεταρρυθμιστική, προγραμματική ανασυγκρότηση του εκσυγχρονιστικοού εγχειρήματος.
Ως εκ τούτου τόσο οι προσωπικές επιλογές του Κ.Σημίτη όσο και τα προσωπικά ρίσκα που ανελήφθησαν θα κριθούν στην πορεία και εκ του αποτελέσματος. Οψόμεθα. »
Ερωτηθείς ο Θ. Γεωργακόπουλος για τη σχέση μεταξύ της έντασης που υπήρξε στη Συντονιστική Επιτροπή της ΑΕΚΑ με την κατάθεση του κειμένου των «24» και της εξέλιξης της υφυπουργοποίησης του Ν. Μπίστη, τόνισε « η σχέση είναι έμμεση. Στο κείμενο εκείνο ζητούσαμε συγκκεκριμένα μέτρα για την πιο δημοκρατική, συλλογική και συμμετοχική λειτουργία της ΑΕΚΑ. Αν κάποιοι είχαν υπάρξει προβλεπτικοί και τα είχαν κάνει αποδεκτά, σήμερα θα μπορούσαν πιο εύκολα να απορροφηθούν οι αναπόφευκτες εντάσεις από τις εξελίξεις. Θα μπορούσε η ΑΕΚΑ να συνεχίσει τη ζωή της, μέσα από λειτουργίες οι οποίες -σε άλλα μεγέθη, για να μην τρελλαθούμε εντελώς- υπηρετούν το διαχωρισμό «κόμματος-κράτους». Δεν έγιναν αποδεκτά και αντιμετωπίσθηκαν με απίστευτη εχθρότητα και ένταση. Αυτό προφανώς σήμαινε και σημαίνει πολλά».
5/7/03