Απλώς, απλή αναλογική;

του Γιώργου Καριπίδη, Τα ΝΕΑ 29/7/2003

Η κομμουνιστική –πεισματικά έναντι της πραγματικότητας- αριστερά, δηλαδή το ΚΚΕ και η κομμουνιστικής καταγωγής –ασαφών άλλων στοιχείων- αριστερά, δηλαδή ο ΣΥΝ, έχουν βραχυκυκλωθεί. Η έλλειψη πολιτικής συμμαχιών αφαιρεί το κριτήριο της πράξης και το ρεαλισμό από το στρατηγικό τους οπλοστάσιο και οδηγεί μοιραία στην περιθωριοποίηση. Μόνη, αγωνιώδης επιδίωξη μένει η επιβίωση τους ως αυτοσκοπός. Και μάλιστα ερήμην της πολιτικής μέσω κυρίως της προβολής εν αφθονία λαϊκίστικων και παρελθόντων ιδεολογικών στερεοτύπων. Βέβαια ως πολιτικά μνημεία μπορεί να συνεχίσουν να υπάρχουν για καιρό, όμως μακριά από τα πραγματικά προβλήματα, τους πραγματικούς ανθρώπους, την πραγματική κοινωνία, δεν μπορεί να υπάρχουν ως δρώντες, ζωντανοί πολιτικοί οργανισμοί.

Χαρακτηριστική είναι η θέση τους στο επίκαιρο ζήτημα του εκλογικού νόμου. Επιμένουν σταθερά στο σύστημα της απλής αναλογικής. Όμως η αντίφαση είναι αποκαλυπτική. Η απλή αναλογική κάνει δυο πράγματα: 1) Εμποδίζει τον σχηματισμό μονοκομματικών κυβερνήσεων οδηγώντας σε κυβερνήσεις συνεργασίας 2) επιτρέπει την επιβίωση των μικρών κομμάτων. Το δεύτερο είναι άνευ σημασίας ή και επικίνδυνο εάν δεν ενταχθεί στην λογική του πρώτου, δηλαδή αν η παρουσία των μικρών κομμάτων δεν συνδέεται με τον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας. Αλλά τα κόμματα αυτά επιμένοντας σταθερά στην απλή αναλογική, επιμένουν επίσης σταθερά ότι οποιαδήποτε συνεργασία τους με οποιονδήποτε θα αποτελούσε περίπου προδοσία. Προφανώς η απλή αναλογική γι’ αυτούς είναι σανίδα σωτηρίας ενώ για τη χώρα ισχύει το «γαία πυρί μειχθήτω». Μήπως όμως η απλή αναλογική εφαρμοζόμενη θα οδηγήσει αυτά τα κόμματα σε αλλαγή πολιτικής ώστε να συμμετάσχουν στην διαμόρφωση ευρύτερων συμμαχιών; Η ερώτηση είναι ακαδημαϊκή και η απάντηση είναι μόνον το ίσως. Αντί του ίσως όμως το ζητούμενο θα ήταν να διαμορφώσουν εκ των προτέρων πολιτική συμμαχιών (δηλαδή πολιτική) ώστε το αίτημα της απλής αναλογικής να έχει πράγματι νόημα ευρύτερο της πάση θυσία επιβίωσης τους.