Ο δημοκρατικός εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας πρέπει να συγκροτηθεί σε τρείς αλληλένδετες κατευθύνσεις.
α) στην προσαρμογή στις νέες συνθήκες παραγωγής και γενικά οικονομικής δράσης στα πλαίσια των νέων τεχνολογιών και της παγκοσμιοποίησης.
β) Στην ολοκλήρωση του «εκδυτικισμού» της χώρας μέσω της ενσωμάτωσής της στο σκληρό πυρήνα της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της Ευρώπης.
γ) Μέσω των παραπάνω στόχων, στην παράλληλη ενδυνάμωση, επέκταση και εμβάθυνση των ατομικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών.