Aδιάφορο αποτέλεσμα;

του Θοδ. Τσίκα, ΤΑ ΝΕΑ 11/8/2003

 H λαϊκή παροιμία λέει: «Πες μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι». Θα μπορούσαμε να παραφράσουμε: «Πες μου το εκλογικό σύστημα που προτείνεις, να σου πω το πολιτικό σου σχέδιο». Συζήτηση για εκλογικό σύστημα αποκομμένη από την πολιτική πρόταση είναι ή υποκριτική ή εντελώς τεχνική και συνεπώς άνευ αξίας.

Αν θέλεις απλή αναλογική, πρέπει να προωθείς κυβερνήσεις συνεργασίας και μάλιστα να προτείνεις τις δυνάμεις που θα τις αποτελούν. Αν όμως λες ότι δυνατότητα για κυβερνητικές συμπράξεις δεν υπάρχει, τότε ενδιαφέρεσαι μόνο για την κομματική καταγραφή σου. ?ρα δεν έχεις πολιτικό σχέδιο.

Αν, από την άλλη, ενδιαφέρεσαι για την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και ταυτοχρόνως αρνείσαι τη «λίστα» στην ευρύτερη περιφέρεια, πρέπει να πεις τι αντιπροτείνεις. Συγκεκριμένες βελτιώσεις είναι χρήσιμες: π.χ. «λίστα» σε πανελλαδικό επίπεδο για το 1/3 των εδρών και βεβαίως σε συνδυασμό με τον εκδημοκρατισμό των κομμάτων. H συλλήβδην απόρριψή της όμως δημιουργεί υπόνοιες για προσπάθεια διατήρησης της υπάρχουσας κατάστασης. Το ίδιο και για τη διπλή κάλπη. Αν προωθείς ενίσχυση των επιλογών των ψηφοφόρων, αξιοκρατία στο πολιτικό προσωπικό και όχι στυγνή κομματοκρατία, δεν μπορείς να την απορρίψεις. Αν με αυτό το μέτρο μπορεί να υπάρξει «αλισβερίσι» μεταξύ βουλευτών διαφορετικών κομμάτων σε πολυεδρικές περιφέρειες, τότε προτείνεις εφαρμογή του σε μονοεδρικές.

Αν σηκώνεις τη σημαία κατά της διαπλοκής, συμφωνείς με την κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών. Δεν μπορείς να μιλάς με αοριστολογίες, να αρνείσαι τον διάλογο και τελικά να την παραπέμπεις στις ελληνικές καλένδες.

H κυβέρνηση οφείλει να επιμείνει, αταλάντευτα και χωρίς παλινωδίες, σε αυτά τα πιο καινοτόμα στοιχεία από το σύνολο των προτάσεών της. Να βγει θαρρετά και να εξηγήσει τα πλεονεκτήματά τους που δεν είναι γνωστά στην κοινωνία, διότι δεν έχουν ποτέ εφαρμοσθεί στην Ελλάδα. Να δεχτεί αλλαγές, βελτιώσεις και συμπληρώσεις στην πρότασή της, όπως αύξηση της αναλογικότητας. Αλλά αλλαγές σε πιο εκσυγχρονιστική και μεταρρυθμιστική κατεύθυνση και όχι αυτές που οδηγούν σε αφυδάτωση και σε απίσχνανσή της. Αλλιώς θα έχει ένα αποτέλεσμα πολιτικά αδιάφορο.