Η σημαντικότερη εξέλιξη σχετικά με την αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι αυτό καθεαυτό το γεγονός της αλλαγής του: ότι καταργείται με μεγάλη καθυστέρηση δυστυχώς, ο απαράδεκτος νόμος Κούβελα ο οποίος έχει επιφέρει σειρά στρεβλώσεων στο πολιτικό σύστημα. Απο εκεί και πέρα, για να κριθεί συνολικά η πρόταση της κυβέρνησης πρέπει να επιφυλαχθεί κανείς ώσπου να δει το τελικό σχέδιο νόμου, ποια στοιχεία θα ενταχθούν ή όχι και πώς θα συναρθρωθούν σε ένα ολοκληρωμένο εκλογικό σύστημα.

Είναι προφανές ότι με τις συγκεκριμένες προτάσεις δεν προωθείται «η αναγκαία» βαθιά τομή στο πολιτικό σύστημα, που θα ήταν δυνατή με την εφαρμογή του «γερμανικού» εκλογικού συστήματος. Προτείνονται όμως, ορισμένα θετικά στοιχεία: α) η αυξήμενη αναλογικότητα, μεγαλύτερη και από τις αρχικές προτάσεις της κυβέρνησης β) η κατάργηση της διάταξης που απαγορεύει ουσιαστικά τις προεκλογικές συνεργασίες των κομμάτων, γ) η κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, σημαντικό στοιχείο στον αγώνα κατά της διαπλοκής.

Το ενδιαφέρον στρέφεται στις προτάσεις για καθιέρωση λίστας στην ευρεία περιφέρεια (σε συνδυασμό με σταυρό στην στενή περιφέρεια του νομού) και της «διπλής κάλπης». Αυτά είναι τα πιο καινοτόμα στοιχεία από το σύνολο των προτάσεων της κυβέρνησης και πρέπει να αξιοποιηθούν στο έπακρον.Οι αντιδράσεις για τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι αδικαιολόγητες δεδομένου ότι δεν αποσκοπούν στην βελτιωμένη εφαρμογή τους αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, σε ενταφιασμό αυτών των ιδεών. Δημιουργείται η εντύπωση οτι επιχειρείται με αυτόν τον τρόπο η υπεράσπιση κατεστημένων αντιλήψεων και πρακτικών και η παρεμπόδιση κάθε προσπάθειας ουσιαστικής μεταρρύθμισης και εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος.

Μέσω της λίστας μπορεί να διευκολυνθεί η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, καθώς γίνεται εφικτή η αξιοποίηση νέων, ικανών υποψηφίων που δεν είναι ακόμα ευρύτερα γνωστοί. (Μια βελτιωμένη εκδοχή θα ήταν, αντί μίας λίστας σε κάθε ευρεία περιφέρεια, μία πανελλαδική λίστα για κάθε κόμμα με την οποία να εκλέγεται το 1/3 των βουλευτών). Η εφαρμογή αυτών των μέτρων πρέπει να συνδιαστεί με τον εκδημοκρατισμό των κομμάτων.

Η «διπλή κάλπη» παρέχει τη δυνατότητα στον ψηφοφόρο να επιλέγει βουλευτή ξεχωριστά από το κόμμα που προτιμά και άρα να μπορεί να βάζει σταυρό σε υποψήφιο άλλου κόμματος, χωρίς να αλλοιώνεται ο συσχετισμός δυνάμεων των κομμάτων. Αυτό το μέτρο ενισχύει τη δύναμη και πολλαπλασιάζει τις επιλογές των εκλογέων. Προωθεί η αξιοκρατία των πολιτικών διότι υποψήφιοι υψηλού κύρους και ευρύτερης αποδοχής μπορούν να ψηφιστούν και από υποστηρικτές διαφορετικών κομμάτων. Ιδιαίτερα μπορούν να ωφεληθούν τέτοιοι υποψήφιοι που ανήκουν σε μικρά κόμματα ή είναι ανεξάρτητοι.( Η καλύτερη εφαρμογή αυτού του μέτρου μπορεί να γίνει με την καθιέρωση μονοεδρικών περιφερειών ώστε να αποφευχθεί η δυνατότητα συναλλαγών «κάτω από το τραπέζι» μεταξύ υποψηφίων απο διαφορετικά κόμματα).

Αν η κυβέρνηση δεν επιθυμεί ένα πολιτικά αδιάφορο αποτέλεσμα, πρέπει να επιμείνει μέχρι τέλους σε αυτές τις δύο πιο ριζοσπαστικές προτάσεις της που μπορούν να διαμορφώσουν μία νέα δυναμική. Να δεχτεί αλλαγές, βελτιώσεις και συμπληρώσεις στην συνολική πρότασή της. Όχι όμως αυτές που οδηγούν σε αφυδάτωση και απίσχνανση της προτειινόμενης μεταρρύθμισης αλλά αυτές που κινούνται σε πιο εκσυγχρονιστική κατεύθυνση.