αεκα.gr


ΑΕΚΑ
Άρθρα

To σχέδιο Ανάν αποτελεί ικανοποιητική βάση για λύση

Η Γραμματεία της Ανανεωτικής Εκσυγχρονιστικής Κίνησης της Αριστεράς μετά από συνεδρίαση με θέμα το σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:

Το σχέδιο πολιτικής λύσης του Κυπριακού που κατέθεσε ο Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, αποτελεί ικανοποιητική βάση για λύση, ακόμα και πριν τη σύνοδο της Κοπεγχάγης. Κύπρος και Ελλάδα έχουν μια μεγάλη ευκαιρία –που παρόμοια είναι απίθανο να δοθεί στο ορατό μέλλον- να επιτύχουν δια της διπλωματικής οδού και με αξιοποίηση της ευρωπαϊκής προοπτικής Κύπρου και Τουρκίας, μια μερική αλλά σημαντική άρση των αποτελεσμάτων που διαμορφώθηκαν στο νησί ως αποτέλεσμα της ακραίας εθνικιστικής σύγκρουσης με αποκορύφωμα το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και την εισβολή της Τουρκίας το 1974.

Η προτεινόμενη λύση προβλέπει μια διζωνική-δικοινοτική Ομοσπονδία, χαλαρή βεβαίως αλλά με ενιαία διεθνή προσωπικότητα, κυριαρχία και ιθαγένεια. Η εδαφική ρύθμιση είναι ικανοποιητική, οι δε ρυθμίσεις ελβετικού τύπου για την εκτελεστική εξουσία επιδέχονται μεν βελτίωση, είναι όμως συμβατές με τον ομοσπονδιακό χαρακτήρα του κράτους.

Προφανώς πρόκειται περί συμβιβασμού μέσα στο πλαίσιο του οποίου υπάρχουν σημεία που κάθε πλευρά θα επιθυμούσε να επιλυθούν με διαφορετικό τρόπο. Όμως η συμβιβαστική λύση έχει ορίζοντα το 2003 και όχι το 1974. Η Κύπρος θα ενταχθεί ως σύνολο στην Ε.Ε. και ενώ το εδαφικό και η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής θα επιλυθούν τώρα άπαξ και δια παντός, το θεσμικό-συνταγματικό θα παρακολουθεί αναγκαστικά τις εξελίξεις του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η δυναμική της Ε.Ε. είναι το σταθερό έδαφος πάνω στο οποίο θα στηριχθεί το βιώσιμο της προτεινόμενης λύσης. Η έννοια του κοινού συμφέροντος μέσα στο ασφαλές ευρωπαϊκό πλαίσιο θα γίνει πλέον πραγματικότητα και θα ενισχύσει την βούληση ομαλής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Τέλος, η λύση του Κυπριακού θα σημάνει την ραγδαία βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η αμήχανη καθυστέρηση που εισηγούνται οι δέσμιοι της αντίληψης ότι η μη λύση είναι καλύτερη από τη λύση της Ομοσπονδίας, μπορεί να οδηγήσει στην προσθήκη ενός ακόμα κρίκου στην αλυσίδα των χαμένων ευκαιριών.

Καλούμε την κυπριακή και την ελληνική Κυβέρνηση, τις πολιτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Κύπρο να επιδείξουν πολιτικό θάρρος προχωρώντας στον συμβιβασμό που απαιτείται, να μην υποκύψουν σε ιστορικές προκαταλήψεις και εθνικιστικές αγκυλώσεις αλλά να κοιτάξουν αποφασιστικά μπροστά.

18/11/02 Το Γραφείο Τύπου

H εξάρθρωση της τρομοκρατίας

Μιλώντας σχετικά με τα αποτελέσματα των ερευνών για την τρομοκρατία στο ραδιοσταθμό ΕΡΑ/ΝΕΤ 105,8 (Μαρία Γεωργίου) ο Νίκος Μπίστης, επικεφαλής της Ανανεωτικής Εκσυγχρονιστικής Κίνησης της Αριστεράς μεταξύ άλλων τόνισε:

«Μετά την ασφυκτική πολιτική και ιδεολογική απομόνωση της 17 Νοέμβρη από το σύνολο του λαού και του πολιτικού κόσμου, αλλά και τη μεθοδική εργασία των διωκτικών αρχών και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, ήταν αναπόφευκτο να έρθει και η ώρα της οργανωτικής εξάρθρωσής της.

Οι δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή

Με αφορμή τις δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

«Δεν είμαι υφυπουργός μιας χρήσεως»

ΝΙΚΟΣ ΜΠΙΣΤΗΣ

«Δεν είμαι υφυπουργός μιας χρήσεως»

στον ΤΑΣΟ ΠΑΠΠΑ

«Με πίκραναν τα σχόλια εναντίον μου, αλλά δεν με εξέπληξαν. Αναδείχτηκε ο σταλινισμός της αριστεράς, που δεν αρκείται στη διαφωνία, αλλά θέλει να ποδοπατήσει τον άλλον».

Ετσι απαντά ο υφυπουργός Εσωτερικών Νίκος Μπίστης, σε όσους τον επέκριναν για την είσοδό του στην κυβέρνηση και καλεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να πάρει τώρα πρωτοβουλίες που θα συσπειρώσουν τον κόσμο της αριστεράς και πολλά επώνυμα στελέχη της.

Πάμε σαν άλλοτε;

Η Ελλάδα, πράγματι, υποφέρει από «... μια "παραξενιά της ιστορίας" που την θέλει να προχωρεί μπροστά αλλά μετά να διστάζει και να επιστρέφει πίσω...», όπως επισήμανε ο Κ. Σημίτης στην εισήγησή του στην Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ.

 

Ο Ποντιακός Ελληνισμός και η πολιτική "χρησιμοποίηση" της Ιστορίας

Εν όψει της 19ης Μαΐου αναζωπυρώθηκε πάλι το ενδιαφέρον για τις διώξεις του Ποντιακού Ελληνισμού κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα αμέσως προηγούμενα χρόνια.

Σε μεγάλο όμως βαθμό, δυστυχώς, αυτή η αναζωπύρωση ενδιαφέροντος δεν φαίνεται να εντάσσεται στα πλαίσια της εθνικής αυτογνωσίας και της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας .