αεκα.gr


ΑΕΚΑ
Άρθρα

H ώρα της Κεντροαριστεράς

H ώρα της Κεντροαριστεράς

Του Παύλου Αθανασόπουλου, «Ελευθεροτυπία», 27/7/2003

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπόθεση της Κεντροαριστεράς έχει χάσει κάτι από την λάμψη της τον τελευταίο καιρό.

Οι συνεχείς φραστικοί όρκοι σ’ αυτήν χωρίς άμεσα πρακτικά αποτελέσματα και κάποιες πολιτικές επιλογές του παρελθόντος που έδωσαν την εντύπωση προσωπικών επιλογών κούρασαν πολλούς ανθρώπους που ενδιαφέρονταν γι’ αυτήν.

Όμως η ανάγκη σύγκλισης όλων των δυνάμεων που έχοντας σοσιαλιστικό και αριστερό προσανατολισμό προσβλέπουν στο εκσυγχρονισμό της χώρας, στην ριζική αλλαγή του βαλτωμένου και διαβρωμένου πολιτικού συστήματος, σε μια σύγχρονη εξωτερική πολιτική χωρίς υπερπατριωτικές εξάρσεις, και σε μια κοινωνικά πιο δίκαιη ανακατανομή του πλούτου είναι και θα είναι επείγουσα αναγκαιότητα για την χώρα. Η επί δεκαετίες συνεχής άσκηση της εξουσίας είναι αναπόφευκτο να δημιουργεί κόπωση, αγκυλώσεις, συντηρητικές νοοτροπίες, αλαζονεία, συμφέροντα. Η προοδευτική παράταξη έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους, νέες ιδέες, καινούργιο αέρα.

Στην κοινωνία υπάρχουν δυνάμεις, οργανωμένες ή ανένταχτες, που έχοντας διαφορετικές ιστορικές καταβολές και εμπειρίες, διαφορετικές προελεύσεις, διαφορετική κουλτούρα συγκλίνουν στον βασικό στόχο του εκσυγχρονισμού της χώρας.

Αναμφίβολα το ΠΑΣΟΚ αποτελεί τον κορμό της προοδευτικής παράταξης και σε αυτό ανήκει ο κεντρικός ρόλος. Όμως, παράλληλα με την δική του εσωτερική ανανέωση είναι αναγκαίο να βρει την επαφή και την σύνδεση με όλες αυτές τις ζωντανές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.

Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση πρέπει να δοθεί από μια πολυφωνική παράταξη της Κεντροαριστεράς. Ο Κώστας Σημίτης με την ως τώρα παρουσία και το έργο του προσωποποιεί το εκσυγχρονιστικό πρόταγμα στην χώρα και είναι αυτός που μπορεί να συσπειρώσει όλες τις αναγκαίες δυνάμεις για ένα δεύτερο κύμα εκσυγχρονισμού.

Έφθασε η ώρα για την αντεπίθεση της Κεντροαριστεράς.

Η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς από την ίδρυσή της πριν τρία περίπου χρόνια έχει σαν κεντρικό στόχο της πολιτικής της παρουσίας την συγκρότηση της πολυφωνικής Κεντροαριστεράς, την σύγκλιση όλων των δυνάμεων του προοδευτικού εκσυγχρονισμού.

Η συμμετοχή του επικεφαλής της Νίκου Μπίστη στην κυβέρνηση, της δίνει τη δυνατότητα να παλέψει γι’ αυτό το στόχο από καλύτερες θέσεις. Γιατί ο Νίκος Μπίστης δεν μπήκε στην κυβέρνηση με δική του απόφαση για να προωθήσει κάποιο προσωπικό του πολιτικό σχέδιο. Μπήκε με απόφαση της ΑΕΚΑ και ως εκπρόσωπος της ΑΕΚΑ.

Με την απόφασή της αυτή η ΑΕΚΑ θέλησε να σπάσει το στερεότυπο που θέλει την Αριστερά πάντα στην γωνία, βολεμένη στον ρόλο του θύματος, να πετροβολάει όλους τους διερχόμενους χωρίς καμία κοινωνική αποτελεσματικότητα. Θέλησε να δείξει ότι η Αριστερά οφείλει να αναλαμβάνει τις ευθύνες που της αναλογούν και να παράγει για την κοινωνία το έργο που μπορεί.

Γι’ αυτό και η απόφαση αυτή πάρθηκε ομόφωνα από την Γραμματεία της ΑΕΚΑ και από την συντριπτική πλειοψηφία της Συντονιστικής Επιτροπής και των μελών. Οι ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, θορυβούντες πάνω από το ειδικό τους βάρος, δεν μπορούν να αλλάξουν την εικόνα. Είναι άνευ σημασίας.

Βεβαίως η συμμετοχή του Νίκου Μπίστη στην κυβέρνηση δεν αποτελεί υλοποίηση της Κεντροαριστεράς. Είναι ένα θετικό βήμα που συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση. Η υλοποίηση της Κεντροαριστεράς απαιτεί προγραμματικές συγκλίσεις και πολιτικές διεργασίες. Γι’ αυτό η ΑΕΚΑ θα συνεχίσει την αυτόνομη πορεία της. Θα στηρίξει κριτικά το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα.

Δεν θα διστάσει να ασκεί κριτική σε οποιοδήποτε κυβερνητικό μέτρο αν κρίνει ότι δεν συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό, την κοινωνική δικαιοσύνη, την προώθηση της υπόθεσης της Κεντροαριστεράς. Θα προβάλλει τις δικές της θέσεις, θα κάνει τις δικές της προγραμματικές επεξεργασίες, θα οργανώνει τις δικές της εκδηλώσεις. Θα συνεχίσει τις προσπάθειες της και προς το ΠΑΣΟΚ και προς ομάδες και προσωπικότητες του ευρύτερου χώρου για την προώθηση της Κεντροαριστεράς.

Θα συνεχίσει τις προσπάθειες για την συγκρότηση της επιτροπής της Κεντροαριστεράς, όπου το ΠΑΣΟΚ, η ΑΕΚΑ, ομάδες, συσπειρώσεις, πρόσωπα του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου θα αναζητήσουν προγραμματικές συγκλίσεις και πολιτικές συμφωνίες ώστε η επόμενη εκλογική μάχη να δοθεί νικηφόρα από την παράταξη της Κεντροαριστεράς.

Πετάξτε τα νερά, όχι το παιδί...

του Θ. Γεωργακόπουλου, ΤΑ ΝΕΑ 04/09/2003

Aποφεύγοντας την αναπόληση, μην οδηγηθούμε στην παθητική προσαρμογή

 Μπορεί στην Ελλάδα οι αλλαγές στα κόμματα να γίνονται στα μουλωχτά, αλλά ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην Εσπερία. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν αναφερόμαστε σε ιστορικά κόμματα όπως το Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), η αναλυτική ερμηνεία και θεωρητική υποστύλωση των αλλαγών, καθώς και ο ουσιαστικός διάλογος αποτελούν τον κανόνα.

To στοίχημα της συνεργασίας

Του Βασίλη Δεληγκάρη, ΕΘΝΟΣ, 13/9/03

H αλλαγή του εκλογικού νόμου μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος και φαίνεται πως η κυβέρνηση και ο Κ. Σημίτης προσωπικά, είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Τα κόμματα της Αριστεράς θα έπρεπε να εκμεταλλευθούν το γεγονός. Με τον προτεινόμενο νέο εκλογικό νόμο ανοίγει η πόρτα για κυβερνήσεις συνεργασίας Όταν φυσάει ευνοϊκός άνεμος, άνεμος αλλαγής, δεν χτίζουμε ανεμοφράκτες αλλά ανεμόμυλους.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Στείλτε και σεις τις απόψεις σας.

Στείλτε μας τα κείμενα και την άποψη σας με E-mail , σημειώνοντας στο θέμα : "για Φάκελο". Τα κείμενα που θα δημοσιεύονται στο "Φάκελο" θα είναι σχετικά είτε θα μπαίνουν στην ενότητα "Διάλογος" σε παλιότερα θέματα είτε θα εισάγουν νέα θέματα.

Kάμερες και εκλογικός νόμος

του Θανάση Γεωργακόπουλου

 

H απόφαση του Προέδρου της Bουλής για έξωση των τηλεοπτικών συνεργείων από τις συνεδριάσεις των Eπιτροπών του Kοινοβουλίου προξένησε ιδιαίτερο θόρυβο.

Καταδικάζουμε τις τρομοκρατικές επιθέσεις σε Βαγδάτη και Ιερουσαλήμ.

Με αφορμή τις δύο πολύνεκρες βομβιστικές ενέργειες στην Βαγδάτη και την Ιερουσαλήμ, η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς, εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:

Καταδικάζουμε απερίφραστα τις τρομοκρατικές ενέργειες στην Βαγδάτη και την Ιερουσαλήμ. Καμία εύλογη αντίθεση στην πολιτική των Μπους για το Ιράκ και Σαρόν για το Παλαιστινιακό δεν δικαιολογεί ιδεολογικά επιχρίσματα και ελαφρυντικά στην βαρβαρότητα. Πραγματικός στόχος των βομβών είναι η πορεία του Ιράκ προς την δημοκρατική ομαλότητα και ο «οδικός χάρτης» για το Παλαιστινιακό.