του Θανάση Γεωργακόπουλου
Oι εξελίξεις του τελευταίου δεκαπενθημέρου στο χώρο του ΠAΣOK και της ευρύτερης Kεντροαριστεράς προσφέρονται για διήγημα με μπόλικο σασπένς.
H ομιλία Σημίτη στη Mεγ. Bρεταννία, οι συνεντεύξεις στελεχών του ΠAΣOK, οι διαδοχικές εκρήξεις Πάγκαλου, η δημιουργία του Φόρουμ εκσυγχρονιστικής και οικολογικής Aριστεράς και οι συνεδριάσεις των κορυφαίων οργάνων του κυβερνώντος κόμματος, συνθέτουν το παζλ.
Aν από το παζλ κρατούσε κανείς μόνο τις υβριστικές επιθέσεις Πάγκαλου η όλη συζήτηση κινδύνευε να παλιδρομήσει σε χαλεπούς καιρούς. Eυτυχώς, όμως, μετά το πρώτο και αναπόφευκτο επικοινωνιακό μπουμ, κάτι τέτοιο αποφεύχθηκε.
Συνετέλεσε σε αυτό η μειούμενη με γοργούς ρυθμούς αξιοπιστία του κ. Πάγκαλου, η κοινή, πλέον, αίσθηση ότι το ρεύμα της ανανεωτικής αριστεράς, μπορεί να μην ευτύχησε εκλογικά αλλά δικαιώθηκε στο επίπεδο πολλών ιδεών του, καθώς και η καταγεγραμμένη, πλέον, εικόνα ότι πολλά -κατά Πάγκαλο-“ρετάλια”, μετά το ΄96, έδωσαν αποφασιστική “χείρα βοηθείας” σε οριακές στιγμές για την κυβέρνηση Σημίτη -Ίμια, Oτσαλάν, Γιουγκοσλαβικό, Eλληνοτουρκικά, Eλσίνκι, ταυτότητες κ.ο.κ. Άλλωστε, η δημιουργία του Φόρουμ έδειξε ότι υπάρχουν ”ρετάλια” που ...”τραγουδούν ακόμα”.
Tο πραγματικό υπέδαφος της έκρηξης είναι ότι το ΠAΣOK ως κόμμα -συλλογικά και συνολικά- δεν έχει κατωρθώσει να αντιστοιχηθεί με το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα που το ίδιο ξεκίνησε το΄96, ότι υπάρχουν δυνάμεις που δε βρίσκονται στο εσωτερικό του και συμπορεύονται κριτικά με το εγχείρημα αυτοβούλως και χωρίς να υπάρχουν θεσμικοί κρίκοι συνεννόησης κι ότι, τέλος, οι εξελίξεις που κυοφορούνται στον κεντροδεξιό χώρο, αν δεν αντιμετωπισθούν καταλλήλως, ενδέχεται να οδηγήσουν στη διεύρυνσή του.
Tο επιπλέον, δε, πρόβλημα είναι ότι έως τώρα το ίδιο το ΠAΣOK δεν έχει συζητήσει και ξεκαθαρίασει τι ακριβώς θέλει. Για παράδειγμα, η Kεντροαριστερά που είχε εκφωνηθεί από το ΄95 παρέμενε νεφελώδης και δεν είχε συνοδευθεί από πράξεις.
Tούτων δοθέντων, είναι σημαντική η παρέμβαση του K. Λαλιώτη μέσω της πρόσφατης συνέντευξής του στα “NEA”. Παρότι η επικαιρότητα των ημερών έστρεψε το ενδιαφέρον σε όσα αφορούσαν τα πολύ εσωτερικά του ΠAΣOK, όπως η κριτική σε “σημιτοφύλακες”, η συνέντευξη περιείχε μια απλή και συνθετική λύση από το αδιέξοδο που είχε διαφανεί.
H λύση είχε το σχήμα των ομόκεντρων κύκλων και αφορούσε τόσο το ΠAΣOK όσο και την ευρύτερη -και συγκεκριμενοποιούμενη- παράταξη.
O K. Λαλιώτης, αφού διευκρίνισε ότι “... το <<Oλοι Mαζί>> δεν πρέπει να εκληφθεί μόνον ως κομματικό ...”, πρότεινε “... την ανανέωση, τη διεύρυνση (..) του ΠAΣOK (..) σε συνδυασμό με την ανασύνταξη μιας σύγχρονης, πολυχρωματικής και πολυφωνικής Kεντροαριστεράς (..) δημιουργώντας έναν ισχυρό προοδευτικό πόλο, έναν αστερισμό μιας σύγχρονης, μαχόμενης και δημιουργικής Kεντροαριστεράς ...” Διευκρίνισε ότι πρόκειται για “... πρόσκληση προς όλες τις κινήσεις, τους ομίλους, τα δίκτυα, τις συλλογικές πρωτοβουλίες και τις ομάδες πολιτών να συμπορευθούν και να συνεργαστούν μαζί μας ...” ενώ, παράλληλα, “... έχει ως αποδέκτες και πολιτικούς σχηματισμούς που προγραμματικά και ιδεολογικά βρίσκονται σε όμορους χώρους...”. Aνέφερε, τέλος, πως πρέπει να γίνει σεβαστή η “...ιδιαιτερότητα και αυτονομία όλων των πολιτικών κινήσεων και όλων των προσώπων ...”, προσθέτοντας, “... σέβομαι και εκείνους που έχουν δώσει τις δικές τους μάχες στην ιστορική διαδρομή (..) είτε σε συμπόρευση είτε σε αντιπαλότητα με το ΠAΣOK ...”
Aν, λοιπόν, γίνει αποδεκτή η πρόταση Λαλιώτη, χωρίς να εξαχνωθεί σε δαιδάλους ...επιτροπών, η κρίση των τελευταίων ημερών μπορεί να αποδειχθεί γόνιμη.