αεκα.gr


ΑΕΚΑ
Άρθρα

Συνέντευξη στην ΑΘΗΝΑΪΚΗ 9-12-00

Ποιους θα ωφελήσει και ποιους όχι η δημιουργία νέου κόμματος από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο;

 Κάθε νέο στοιχείο που συμβάλλει στην αναγκαία ριζική αναδιάταξη και ευρύτερη ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, αποτελεί θετική εξέλιξη. Αν το υπό εκκόλαψη σχήμα  του Δ. Αβραμόπουλου, εμφανιστεί ως το μοναδικό νέο στοιχείο στο πολιτικό τοπίο, τότε θα αφαιρέσει δυνάμεις από πολλούς πολιτικούς χώρους.

        Θα ωφεληθούν μόνο όσες πολιτικές δυνάμεις αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο δημιουργίας του νέου κόμματος ως πρόκληση για ουσιαστική και βαθιά ανανέωση. Μέγα όφελος θα έχει και όποιος αναλάβει πρώτος πρωτοβουλίες για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και τη μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου που το διέπει. Πιστεύω ότι είναι ευθύνη του ίδιου του πρωθυπουργού να προωθήσει τη συνεχώς αναγγελλόμενη ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού

 Έχουν σχέση οι διεργασίες στο χώρο της κεντροαριστεράς με το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος  (τοποθετήσεις Δαμανάκη κ.λ.π.);

 Σήμερα είναι αναγκαία η συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, μίας ευρείας, πολυφωνικής παράταξης της κεντροαριστεράς ή της πληθυντικής Αριστεράς. Σ΄ αυτήν θα συμμετέχουν κόμματα, κινήσεις, ομάδες και πρόσωπα που διατηρώντας την αυτονομία τους, θα συγκλίνουν στο αίτημα για προοδευτικό εκσυγχρονισμό, με κοινωνική και οικολογική ευαισθησία. Δεν πιστεύω πως αυτές οι διεργασίες μπορούν να έχουν σχέση με το κυοφορούμενο κόμμα υπό τον Δ. Αβραμόπουλο. Είναι διαφορετικό θέμα, το εάν στο νέο συνασπισμό εξουσίας θα συμμετέχουν και δυνάμεις από τον φιλελεύθερο εκσυγχρονιστικό χώρο, όπως νομίζω ότι πρότεινε η Μ. Δαμανάκη. Η γνώμη μου είναι ότι αυτές μπορούν να συμμετέχουν , στη βάση όμως μίας προγραμματικής συμφωνίας που θα διασφαλίζει τον προοδευτικό χαρακτήρα της πολιτικής αυτού του συνασπισμού και με δεδομένο ότι το κέντρο βάρους θα το έχουν οι δυνάμεις του ανανεωμένου ή «επανιδρυμένου» ΠΑΣΟΚ και της εκσυγχρονιστικής Αριστεράς.

        Προς το παρόν η μόνη συγκεκριμένη πρωτοβουλία που προχωρά μέσα στη γενική ρευστότητα, είναι οι προσπάθειες να συγκροτήσουμε μια ευρεία συσπείρωση των εκτός ΠΑΣΟΚ διάσπαρτων δυνάμεων της εκσυγχρονιστικής Αριστεράς. Μαζί με οργανωμένες κινήσεις του χώρου αλλά και πάρα πολλούς πολίτες, ανένταχτες προσωπικότητες και διανοούμενους του χώρου του προοδευτικού εκσυγχρονισμού, του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας.

Θα συνεργαστείτε με το ΠΑΣΟΚ στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές; 

        Η θέση της Ανανεωτικής Εκσυγχρονιστικής Κίνησης της Αριστεράς είναι ότι πρέπει να αρχίσει ο διάλογος για τη συγκρότηση ευρύτατων ψηφοδελτίων συνεργασίας όλων των δυνάμεων του προοδευτικού εκσυγχρονισμού, για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κατανοήσει την ανάγκη αυτή συμβάλλοντας στην έγκαιρη έναρξη του διαλόγου και στην αξιοποίηση ενός πλούσιου δυναμικού. Υπάρχουν αξιόλογες και πολύτιμες δυνάμεις, τοπικές πρωτοβουλίες, δημοτικές κινήσεις, νομαρχιακές παρατάξεις αλλά και πρόσωπα με μεγάλη προσφορά στην Αυτοδιοίκηση και στις τοπικές κοινωνίες που κινούνται στον ευρύτερο προοδευτικό εκσυγχρονιστικό χώρο χωρίς να ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Αν τα αφήσουμε όλα αυτά για την τελευταία στιγμή, φοβάμαι ότι δεν θα αποφύγουμε προβλήματα που εμφανίστηκαν στην προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Από τώρα, συντεταγμένα να αρχίσουμε να ανιχνεύουμε ιδέες, προγράμματα, σχήματα, πρόσωπα. Πάντα με σεβασμό στις τοπικές ιδιαιτερότητες.

 Πώς εκτιμάτε τις εξελίξεις στο ΣΥΝ και το ΚΚΕ;

 Ο ΣΥΝ είναι εκτός μάχης, δεν πείθει, δεν εμπνέει. Είναι το μόνο κόμμα που όχι μόνο αδυνατεί να επωφεληθεί από τις δυσκολίες του ΠΑΣΟΚ αλλά αντιθέτως συρρικνώνεται. Η πολιτική της ηγεσίας του δικαιώνει πλήρως την αποχώρηση μας από το κόμμα αυτό. Ενδεικτική είναι η πρωτοφανής απόφαση, δύο ολόκληρα  χρόνια πριν τις δημοτικές –νομαρχιακές εκλογές, να τις μετατρέψει σε πεδίο καταγραφής των κομματικών του δυνάμεων, παραβιάζοντας την αυτονομία του χώρου της Αυτοδιοίκησης  και αγνοώντας τις τοπικές ανάγκες. Αυτές οι πρακτικές περιθωριοποιούν όσες δυνάμεις στο εσωτερικό του ήλπιζαν σε αλλαγή πορείας.

Το ΚΚΕ αποδεικνύει συνέχεια ότι βρίσκεται στην προϊστορική εποχή της πολιτικής. Όχι μόνο αδυνατεί  να αντιληφθεί της κοσμογονικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στον κόσμο, όπως αποδεικνύουν οι «Θέσεις» για το 16ο Συνέδριο του, αλλά δείχνει να πιστεύει ότι τα προβλήματα μπορούν να λυθούν με την απαράδεκτη πρακτική των διαγραφών. Φυσικά, εδώ η γνωστή ιστορία ανακυκλώνεται: ο Μήτσος Κωστόπουλος λέει τώρα αυτά που έλεγαν ορισμένοι διαφωνούντες στο ΚΚΕ προ εικοσαετίας και η Αλέκα Παπαρήγα τον διαγράφει με βάση όσα καταλόγιζε ο Κωστόπουλος στους ανανεωτικούς του ΚΚΕ προ δεκαετίας στο 13ο Συνέδριο.

     

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

24/8/00   

Σχετικά με τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για την Παιδεία, η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς τονίζει:

Η Αριστερά πέρα από τον μύθο

Παρέμβαση - απάντηση στον Α. Ανδριανόπουλο

ΤΑ ΝΕΑ 21/8/2002

 

 Ελπίζω ότι ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος θα δυσκολευτεί να με κατατάξει σε όσους θεωρούν ότι η Αριστερά είναι και πρέπει να παραμένει στο απυρόβλητο. Ούτε ο ίδιος, όμως, είναι στο απυρόβλητο. Ισχυρίζομαι ότι σφάλλει στον πυρήνα του επιχειρήματός του. Απονευρώνει έτσι ορθές επισημάνσεις του για σκοτεινές πλευρές της Αριστεράς. Θεωρώντας όλο το φεγγάρι σκοτεινό, υπεραπλουστεύει δογματικά. Τα πράγματα στην Αριστερά δεν είναι τόσο απλά όσο τα θεωρούν οι δοξολογούντες ή οι κατήγοροι.

Η συνέντευξη του πρωθυπουργού

Σχολιάζοντας τη συνέντευξη του πρωθυπουργού κ. Σημίτη στο ραδιοσταθμό ΕΡΑ/ΝΕΤ 105,8 (Γιώργος Γιουκάκης) ο επικεφαλής της Ανανεωτικής Εκσυγχρονιστικής Κίνησης της Αριστεράς Νίκος Μπίστης μεταξύ άλλων είπε:

Η μέθοδος της υπερβολής

Τα τηλεοπτικά «πυροτεχνήματα» συσκοτίζουν τα προβλήματα

Τα ΝΕΑ 14/2/2002

Τελικά, φαίνεται πως όταν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα παρουσιάζεται εικόνα ομοφωνίας πρέπει το λιγότερο να επιφυλάσσεσαι. Τα παραδείγματα είναι πολλά και μάλιστα από την πρόσφατη πολιτική ιστορία.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Σχετικά με τις εξελίξεις σε Παλαιστίνη και Ισραήλ, η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς τονίζει:

Καταδικάζουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις επιθέσεις του Ισραήλ που, υπερβαίνοντας κάθε όριο νόμιμης αυτοάμυνας, προδήλως αποσκοπεί στην πλήρη αποδυνάμωση της Παλαιστινιακής Αρχής και στην πολιτική -αν όχι και φυσική- εξόντωση του Γιασέρ Αραφάτ.